مقصد ما آزاد کوه بود که با ارتفاع ۴۳۵۵ متر، در رتبه دوم بلندترین کوههای البرز مرکزی پس از خلنو قرار دارد.
نام دیگر این کوه نیز شاهزاده کج گردن است. از سوی برخی از کوهنوردان نیز به این کوه لقب مرد البرز داده شده است.
طبق قرار قبلی ساعت ۲:۴۵ از تقاطع بزگمهر و خیابان ولیعصر، روبروی درب دانشگاه صنعتی امیرکبیر سوار اتوبوس شدیم و راه افتادیم.
ساعت ۶:۲۵ به ابتدا مسیر حرکت در وارنگه رود رسیدیم، گرم کردیم و ساعت ۷:۱۵ حرکت خود را آغاز کردیم.

ساعت ۷:۳۰ به مدت ۲۵ دقیقه برای صبحانه توقف کردیم؛ از آنجایی که این برنامه شب مانی داشت و کوله ها بخاطر کیسه خواب و چادر کمی سنگین تر از حالت معمول بود، اکثر بچه ها صبحانه آماده و سبک آورده بودند، اما تعدادی از بچه ها نیز با گاز و سرشعله صبحانه مفصلی درست کرده، خوردند و حرکت کردیم.
تا ۹:۵۰ به اولین چشمه رسیدیم و استراحت کردیم.
تا ساعت ۱۰:۱۰ بطری های آب خود را پر کردیم، برای جلوگیری از گرما زدگی به صورت خود آب زدیم و پوشش های سر خود را خیس کردیم و حرکت خود را از سر گرفتیم.

تا ۱۱:۲۰ دقیقه به محیط بانی سوتک رسیدیم، استراحت داشتیم و تا ساعت ۱۲ کمی تنقلات، مواد قندی و شور خوردیم تا انرژی خود را بازیابی کنیم، دوباره ذخایر آب خود را از چشمه کنار محیط بانی پرکردیم و راه افتادیم.
تا این قسمت از مسیر شیب کم اما در این بخش تا حدود ۴۵ دقیقه مقداری شیب زیاد شد و مجبور شدیم بخاطر شیب زیاد ۱۰ دقیقه استراحت کنیم و ساعت ۱۳ دوباره راه افتادیم.
نیم ساعت بعد دوباره به چشمه رسیدیم که البته اطراف این چشمه حالت گِل مانند شده بود و امکان نشستن در کنار چشمه وجود نداشت به همین خاطر با فاصله کمی از چشمه برای ناهار توقف کردیم و ساعت ۱۴:۲۵ حرکت کردیم.

تا ساعت ۱۶ خودمان را به برکه دشت کمان کوه رساندیم و در طول مسیر دو تا ۱۰ دقیقه استراحت کردیم.
شب را همینجا در کنار این برکه زیبا کمپ زدیم تا فردا صبح مسیر خود را به سمت گردنه چورن و سپس قله آزاد کوه از سر بگیریم‌.
دشت کمان کوه زیبایی خیلی چشمگیری داشت و خستگی پیمایش روز اول را کامل از تن بیرون میکرد.
گُل های زرد و زیادی در همه جای آن پخش شده بود، برکه کوچکی در وسط آن قرار دارد و یک رودخانه هم که حاصل از آب شدن برف چال در تابستان بود از میان دشت عبور میکرد و قله شاهزاده کج گردن نیز  در کنار برکه و دشت خود نمایی میکرد.

صبح جمعه ساعت ۷:۲۰ پس از صرف صبحانه و گرم کردن حرکت کردیم، ساعت ۸:۱۵ به مدت ۵ دقیقه برای کم کردن لباس و نوشیدن آب توقف کوتاهی کردیم و تا ۹:۱۵ به گردنه چورن رسیدیم.
سه نفر از بچه ها در گردنه چورن ماندن و بقیه گروه وسایل اضافی خود را گذاشتند تا با کوله های سبک به قله صعود کنند.
بطور کلی تمام مسیر شیب کمی داشت اما از اینجا تا قله شیب بسیار زیاد میشد، ساعت ۱۰ به سمت قله راه افتادیم و ساعت ۱۱:۳۰ به قله رسیدیم، یک ساعت استراحت کردیم و تا ۱۳:۳۰ دوباره در گردنه چورن بودیم، نیم ساعت در گردنه استراحت کردیم و ساعت ۱۴ وسایل را جمع کردیم و دوباره با کوله های سنگین به سمت پایین راه افتادیم.
اینبار برای پایین رفتن به سمت دشت کمانکوه نرفتیم، و مسیر به سمت روستای کلاک را در پیش گرفتیم.

مسیر انتخابی ما طولانی ترین مسیر صعود به این قله بود چرا که میخواستیم یک شب کمپ بزنیم و از زیبایی های دشت و برکه کمانکوه لذت ببریم.
به حرکت خود تا ساعت ۱۵:۱۵ که برای ناهار در کنار رودخانه توقف کردیم ادامه دادیم و در این مدت فقط ۵ دقیقه استراحت کردیم.
ساعت ۱۶:۳۰ راه افتادیم و تا ساعت ۱۸ به روستا رسیدیم و در این بین ۵ دقیقه برای نوشیدن آب توقف داشتیم.
پس از رسیدن به روستا و داشتن خاطری آسوده از به پایان رسیدن برنامه کمی استراحت کردیم و سرد کردیم و سپس سوار اتوبوس شدیم و پس از طی کردن پیچ و خم های جاده چالوس به تهران رسیدیم.

به امید دیدار همه شما عزیزان در برنامه های کوهساران
سرپرست برنامه: محسن امیری
نویسنده گزارش: مصطفی امینی
تاریخ برگزاری: 16و17تیر1401

گالری تصاویر:

عضویت در خبر نامه

از چه برنامه هایی با خبر شوید؟

آیا می خواهید از انتشار مطالب زیر هم باخبر شوید؟

از چه طریقی با خبر شوید؟

6 + 11 =