
گزارش برنامه صعود به قله توچال همراه با شب مانی
در قسمتی از مسیر به سنگی بسیار بزرگ که جملاتی فرانسوی بر روی آن حک شده بود، رسیدیم که مربوط به سال 1295 بود و تعدادی از فرانسوی ها برای رسیدن به شمال از این مسیر می گذشتند.
در قسمتی از مسیر به سنگی بسیار بزرگ که جملاتی فرانسوی بر روی آن حک شده بود، رسیدیم که مربوط به سال 1295 بود و تعدادی از فرانسوی ها برای رسیدن به شمال از این مسیر می گذشتند.
عصر که شد همه تو یک چادر جمع شدیم،
اما از اونجایی که جا نمی شدیم، دوتا چادر دیگر را هم به هم اضافه کردیم و یک سالن درست کردیم.
بعد از تلخاب، تیم به دو قسمت سرعتی و سایرین تقسیم شد.
در دو گروه آموزش هایی از قبیل گام برداری در برف، عبور از تراورس ها و نحوه صعود و فرود در شن اسکی توسط سرپرست ها متناسب با مسیر به بچه ها آموزش داده شد.
روستایی ها دل خوشی از کوهنورد ها نداشتند و این رو از نگاه هاشون میشد فهمید؛ برای همین بعد از اینکه روستا تمام شد و وارد ابتدای جنگل شدیم، شروع به گرم کردن کردیم.
مسیر انتخابی ما طولانی ترین مسیر صعود به این قله بود چرا که میخواستیم یک شب کمپ بزنیم و از زیبایی های دشت و برکه کمانکوه لذت ببریم.
کمی بعد به دشت اول رسیدیم که بسیار بسیار زیبا بود.
سرسبز و کارت پستالی! اسب ها و گاو ها در آن مشغول چریدن بودند و ارتفاعات به شکل تکمیل کننده این زیبایی در سه طرف دشت قرار داشتند.