قرار ما ساعت ۶ صبح در پارکینگ داراباد بود. هوا کاملا روشن و از نظر دما ملایم بود. با رسیدن بقیه اعضای گروه، ابتدا به معرفی یکدیگر پرداختیم و پس از گرم کردن بدن، راهی شدیم. اوایل مسیر، جاده صاف بود، اما پس از مدتی به مسیری شیب دار و سنگی رسیدیم. از همان ابتدا، شیب ملایمی وجود داشت که پس از چند دقیقه ما را به یک کافه رساند. از کنار کافه عبور کردیم و در مسیر عمومی کوهپیمایی به راه خود ادامه دادیم. در بخشی از مسیر، از روی یک پل آهنی که بر روی رودخانه قرار داشت گذشتیم. ساعت ۷:۳۰ به محل صبحانه رسیدیم. در مکانی زیبا و سرسبز زیر درختان، مشغول آماده سازی صبحانه شدیم. این کار به صورت تیمی انجام شد و پس از آن، راه خود را ادامه دادیم. در قسمت هایی از مسیر دورنمایی از شهر تهران نیز دیده می شد. در ادامه ی راه از کنار چند چشمه گذشتیم و چند بار نیز از عرض رودخانه عبور کردیم تا اینکه حدود ساعت ۹:۴۵ به کنار آبشار چال مگس رسیدیم…

چهارشنبه شب ساعت 23 و ۴۵ در خیابان بزرگمهر دور هم جمع شدیم و مینی بوس حرکت خودش رو شروع کرد. یک ساعتی رو با هم داخل مینی بوس وقت گذروندیم و بعد به توصیه سرپرست همگی داخل ماشین خوابیدیم تا برای پیمایش فردا انرژی کافی داشته باشیم، در طی مسیر چند باری از خواب بیدار شدم و هر بار که پرده جلوی پنجره مینی بوس رو کنار میزدم منظره ای منو محو خودش میکرد، از نیمه شب و درخشش ستاره ها تو اسمون بگیر و لحظه ی توقف ساعت ۴ برای نماز صبح و بعدش طلوع و دیدن قطره های بارون روی شیشه ی مینی بوس و مه و حرکت ابر ها و سبزی درخت ها همگی نمیذاشتن خواب طولانی بشه و چشم ها روی این مسیر بسته بمونه…

در روز جمعه به تاریخ ۲۴ اسفند با همراهی گروهی پرانرژی، سفری به شهرستانک داشتیم. در ساعت 15/6 صبح دور هم جمع شدیم و به سمت مقصد حرکت کردیم. پس از رسیدن به مقصد و رد شدن از کوچه باغ های زیبا در ساعت ۹، اولین چیزی که توجه مان را جلب کرد آسمان تمیز و آبی، کوه های پوشیده از برف، هوای متعادل و مطبوع بود.