بعد از گرم کردن مخصوص، بار هارا تقسیم کردیم و شروع به حرکت کردیم و در یک خط پشت هم بالا رفتیم. هوای آنجا گرم بود و در این مسیر به ندرت و هرچند وقت یک بار درخت دیده می شد. توربین های بادی منجیل قابل رویت بود که به نوعی آن منطقه مرزی بود که نه خیلی سرسبز و نه خیلی خشک بود.
قرار ما ساعت ۶ صبح در پارکینگ داراباد بود. هوا کاملا روشن و از نظر دما ملایم بود. با رسیدن بقیه اعضای گروه، ابتدا به معرفی یکدیگر پرداختیم و پس از گرم کردن بدن، راهی شدیم. اوایل مسیر، جاده صاف بود، اما پس از مدتی به مسیری شیب دار و سنگی رسیدیم. از همان ابتدا، شیب ملایمی وجود داشت که پس از چند دقیقه ما را به یک کافه رساند. از کنار کافه عبور کردیم و در مسیر عمومی کوهپیمایی به راه خود ادامه دادیم. در بخشی از مسیر، از روی یک پل آهنی که بر روی رودخانه قرار داشت گذشتیم. ساعت ۷:۳۰ به محل صبحانه رسیدیم. در مکانی زیبا و سرسبز زیر درختان، مشغول آماده سازی صبحانه شدیم. این کار به صورت تیمی انجام شد و پس از آن، راه خود را ادامه دادیم. در قسمت هایی از مسیر دورنمایی از شهر تهران نیز دیده می شد. در ادامه ی راه از کنار چند چشمه گذشتیم و چند بار نیز از عرض رودخانه عبور کردیم تا اینکه حدود ساعت ۹:۴۵ به کنار آبشار چال مگس رسیدیم…
چهارشنبه شب ساعت 23 و ۴۵ در خیابان بزرگمهر دور هم جمع شدیم و مینی بوس حرکت خودش رو شروع کرد. یک ساعتی رو با هم داخل مینی بوس وقت گذروندیم و بعد به توصیه سرپرست همگی داخل ماشین خوابیدیم تا برای پیمایش فردا انرژی کافی داشته باشیم، در طی مسیر چند باری از خواب بیدار شدم و هر بار که پرده جلوی پنجره مینی بوس رو کنار میزدم منظره ای منو محو خودش میکرد، از نیمه شب و درخشش ستاره ها تو اسمون بگیر و لحظه ی توقف ساعت ۴ برای نماز صبح و بعدش طلوع و دیدن قطره های بارون روی شیشه ی مینی بوس و مه و حرکت ابر ها و سبزی درخت ها همگی نمیذاشتن خواب طولانی بشه و چشم ها روی این مسیر بسته بمونه…
چهارشنبه شب ساعت 23:45 دقیقه از تهران (میدان آزادی) در قالب گروه های سه نفری با تاکسی بین شهری (ماکسیم) به سمت شهر رشت حرکت کردیم. در مسیر جاده بره سر- توتکابن در روستای توتکابن در پمپ بنزین خانی پیاده شدیم و پس از مدت کمی انتظار برای رسیدن نیسان ها و رسیدن سایر اعضای تیم، سوار نیسان شدیم و به سمت ابتدای مسیر حرکت کردیم. پس از خوردن صبحانه در هوای مطبوع و دلچسب و منظره زیبای بهاری، مراسم معارفه را پس از گرم کردن انجام داده و سپس با برداشتن کوله ها ساعت 8:30 شروع به حرکت کردیم. مسیر بسیار زیبا و با شیب مثبت را طی کردیم. در طول مسیر قطره های کوچک باران کم و بیش به صورتمان میخورد و باد سردی و پرقدرتی می وزید. حدود ساعت 10:14 به چشم اندازی بسیار زیبا رسیدیم که از بالا اشراف کاملی به جنگل های متراکم داشت. گروه مدتی را با دیدن این مناظر دلچسب سپری کرده و پس از خوردن تنقلات و آب و کمی استراحت و گرفتن عکس به مسیر خود ادامه داد.
در روز جمعه به تاریخ ۲۴ اسفند با همراهی گروهی پرانرژی، سفری به شهرستانک داشتیم. در ساعت 15/6 صبح دور هم جمع شدیم و به سمت مقصد حرکت کردیم. پس از رسیدن به مقصد و رد شدن از کوچه باغ های زیبا در ساعت ۹، اولین چیزی که توجه مان را جلب کرد آسمان تمیز و آبی، کوه های پوشیده از برف، هوای متعادل و مطبوع بود.
ساعت ۱۷ همگی دورهم جمع شدیم و حرکتمان را به سمت مبدا اول که ایستگاه ۲بود شروع کردیم، در طی مسیر با افزایش ارتفاع کل تهران رو می شد دید و هوا خیلی تمیز بود و آسمون آبی و منظره ی کل شهر چشم نواز بود، بین مسیر چون روزه دار بودیم توقف های کوتاه چند دقیقه ای داشتیم و ساعت ۱۷ و ۴۵ ایستگاه دو بودیم، با سرعت خوب اعضای گروه، دقیقا سر اذان مغرب و موقع افطار ساعت۱۸و ۲۵ به مقصد اول( ایستگاه۳) رسیدیم تا بچه ها روزشون را با افطاری مختصری باز کنند و ادامه مسیر رو طی کنیم، حال و هوای افطار تو کوه و این تجربه حس خیلی خوبی داشت و شنیدن صدای اذان و همزمان دیدن کل شهر روح نواز بود