صعود به قله همواره برای عاشقان طبیعت، فرصتی ناب برای تجربه‌ی سکوت ارتفاعات و آزمودن استقامت روح و جسم است. این بار، با شوق و هیجانی وصف‌ناپذیر، قدم در مسیر قله‌ی چین کلاغ گذاشتیم؛ قله‌ای که هر گام بر فراز آن، داستانی از پیروزی بر خستگی و لذت از طبیعت را روایت می‌کرد.
طبق هماهنگی های انجام شده و روال برنامه همگی رأس ساعت ۰۶:۳۰ کنار ATM ابتدای مسیر توچال جمع شدیم و تا رسیدن کامل بچه ها ساعت ۰۷:۱۵ شروع به گرم کردن کردیم.
بعد از گرم کردن،بچه ها یکی یکی معارفه رو انجام دادن و شروع به حرکت کردیم.
صبح روز پنجشنبه پانزدهم آذر در محل قرار، میدان درکه جمع شدیم. صبح خود را با هوای پاک و خنک پاییزی شروع کردیم. برخی اعضای گروه با کمی تاخیر رسیدند. با جمع شدن گروه، شروع به گرم کردن و آمادگی برای حرکت کردیم. ساعت 7:30 به راه افتادیم. ساعت 8 پس قلعه را رد کردیم. پس از حدود یک ساعت پیمایش، توقفی داشتیم و اعضای گروه شروع به خوردن صبحانه کردند.
ساعت دوازده نیمه‌شب ده نفر از اعضای تیم درب ولیعصر دانشگاه امیرکبیر جمع شدند. مینی‌بوس تأخیر داشت و این فرصت را داد که معارفه‌ای انجام دهیم و خوش‌وبش کنیم. در این میان، باقی اعضا که کمی دیرتر رسیدند، به جمع اضافه شدند. برای گذراندن وقت، بازی هژ(!) که یکی از بچه‌ها اختراع کرده بود را امتحان کردیم.
ساعت 01:15 به سمت روستای الیمستان راه افتادیم در طول مسیر توقف کوتاهی برای سرویس داشتیم و در نهایت ساعت 06:00 صبح به مسیر ورودی روستا الیمستان رسیدیم. مقداری به علت شیب و عرضِ کم جاده و دور بودن از نقطه مد نظر با بررسی ببشتر مینی بوس به سمت بالاتر حرکت کرده و بعد حدود ۷۰۰ متر به نقطه شروع رسیدیم. ساعت 06:30 شروع به گرم کردن و معارفه کردیم و ساعت06:45 به سمت فتح کردن قله قدم برداشتیم.
امروز یکی از آن روزهای خاص و به‌یادماندنی بود، روزی که طبیعت پاییزی و جمع صمیمی دوستان، با هم دست به دست دادند تا خاطره‌ای بسازند که تا مدت‌ها در ذهنمان باقی بماند. همه‌چیز از چند روز پیش آغاز شد، وقتی در گروه کوهساران نام‌نویسی کردیم و به امید روزی پرماجرا و شاد، منتظر جمعه صبح شدیم.