توضیحات برنامه
سرپرست برنامه: سید عارف هاشمی نیا
نویسنده گزارش: حسینیان
همیشه این وقت سال که می‌رسد، پاییز رنگارنگ دستی به همه جای طبیعت می‌کشد و انگار، فصل، فصل صعود به قله های جنگلی و نه چندان بلند است! (برنامه صعود به قله جنگلی عباسعلی نیز به همین سبب در این زمان، در تقویم کوهساران جا خوش کرده است.)
این قله جنگلی، یکی از همین قلل است که منظره پاییزی و زیبای آن ، دشت های مسیر و درختان انبوه ، آن را به مقصدی جذاب برای کوهنوردان تبدیل کرده است. این قله که بر آن مزار امامزاده عباسعلی نیز وجود دارد، از قلل پرتردد و شناخته شده است و حداقل اگر در این موقع از سال قصد صعود به آن را دارید ، خوب است بدانید که جمعیت زیادی را خواهید دید و مسیر خلوتی نخواهید داشت! (البته بیشتر در پایان هفته ها) در زمان صعود ما نیز همین طور بود و صعود و فرود در برخی قسمت ها به واسطه تنگی مسیر و زیاد بودن کوهنوردان در مسیر، با کندی انجام می‌شد.
در ادامه به بیان گزارشی مختصر از برنامه و ذکر ساعت های مهم، می‌پردازیم:
حدود ساعت ۵:۱۵ صبح، و پس خواندن نماز صبح در مقابل دانشگاه، به راه افتادیم.
حوالی ۶:۳۰ صبح بود که پردیس را رد کردیم و کمی قبل از ساعت ۹ ، به ورسک رسیدیم و پل ورسک را نیز دیدیم. (البته لازم به ذکر است که تعداد توقف های راننده، زیاد ، و سرعت او کم بود.)
ساعت ۹:۳۵ به پای صعود رسیدیم و عموم ماشین ها در همین منطقه پارک کرده بودند. اگرچه جلوتر هم که رفتیم ماشین های دیگری نیز دیدیم که به سختی بالا آمده بودند اما پای صعود اصلی همان بود. پس از کمی پیمایش، ساعت ۱۰ صبح برای صرف صبحانه و گرم کردن و معارفه ایستادیم و بچه ها پس از صرف صبحانه، با همدیگر آشما شدند و پس از گرم کردن مهیای صعود شدیم.
گفتنی‌ست که در هنگام توقف ها هوا سرد بود و داشتن حداقل یک لباس گرم در این فصل از سال برای صعود به قلل جنگلی لازم است.
مسیر را ادامه دادیم و از زیبایی پاییزی جنگل و کوهستان لذت بردیم. سعی بر آن بود که حرکت تیم یکدست باشد، اگرچه با توجه به شلوغی مسیر، گاهی بین بچه ها فاصله می افتاد.
پس از چند استراحت کوتاه، ساعت ۱۱:۳۰ به دشتی زیبا رسیدیم که بسیاری از افراد پیش از ما در آن اتراق کرده بودند. با علم به آن که تقریبا زمان زیادی تا قله باقی نمانده ، استراحت طولانی ترس داشتیم و پس از تجدید قوا به راه افتادیم.
پس از حدود یک ربع پیمایش، وضعیت به نحوی بود که قله دیده می‌شد و کوه‌نوردانی که در حال صعود به قله و یا فرود از آن بودند، از دور ، مثل نقطه هوایی در حال حرکت دیده می‌شدند.
مسیر منتهی به قله جنگلی نبود و پیچیدگی خاصی نداشت اما در بعضی قسمت ها شیب شدید می‌شد و با توجه به گل بودن خیلی از قسمت های مسیر ، احتمال لیز خوردن و افتادن، بالا بود ، همین موضوع سبب می‌شد تا سرعت تیم کمی تعدیل شود. در نهایت ، همه تیم در ساعت ۱۳:۲۰ به قله امامزاده عباسعلی رسید و در کمال تعجب با بارگاه کوچک و زیبا و جالبی از امامزاده مواجه شدیم. (و برای مان سوال شد که چرا امامزاده باید در این‌جا مزار داشته باشد؟ :)) )
در امامزاده کوچک روی قله نماز خواندیم ، با توربین بادی روی قله و تابلوی نام قله عکس های تکی و دسته جمعی مان را گرفتیم و در نهایت ساعت ۱۴، تیم از قله، حرکت کرد. ساعت ۳ در دشت زیبایی که صبح نیز از آن گذشته بودیم، قسمت خلوت ترس را پیدا کردیم و برای صرف ناهار ایستادیم.
با توجه به تحلیل مان از تاریکی هوا، سرعت تیم و شلوغی مسیر، زیاد معطل نکردیم و ساعت ۳:۴۵ به سمت ماشین راه افتادیم. در نهایت ، ساعت ۵ عصر ، پس از سرد کردن ، سوار ماشین شدیم و به سمت تهران، راه افتادیم. با توجه به کمی ترافیک در جاده و سرعت کم خودمان ، مسیر بازگشت کمی طولانی شد و در نهایت حدود ۱۰:۳۰ به مقابل دانشگاه رسیدیم ، و به یک برنامه زیبا و به یاد ماندنی، خاتمه دادیم.
این برنامه، در پاییز زیبا، می‌تواند یک برنامه یک روزه کوهنوردی جذاب و سبک ، با میانگین ۴ ساعت زمان صعود و ۲/۵ ساعت زمان فرود باشد و فرصت مناسبی برای علاقه مندانی است که قلل بلند و صعود در تابستان گرم برای شان طاقت فرساست.
به امید دیدار همه شما عزیزان در برنامه های آتی کوهساران
