
گزارش برنامه دوچرخه سواری از نارنجستان تا بلیران
مسیر را اشتباه رفتیم…
عده ای دوست نداشتن کسی از این مسیر تردد کند…
متوجه بوی گوگرد شدیم…
دوچرخه ها به سیم های برق گیر می کردند…
مسیر را اشتباه رفتیم…
عده ای دوست نداشتن کسی از این مسیر تردد کند…
متوجه بوی گوگرد شدیم…
دوچرخه ها به سیم های برق گیر می کردند…
مسیری که تا رسیدن به شهر پیش رویمان بود ترکیبی بود از سنگلاخها، شیبهای تند و سرپایینیهای روان. در همین حین لنت ترمز یکی از اعضا تمام شده بود که سرپرست به کمکش رفت.
برای دیدن دریاچه فراخین از مسیر خارج شدیم، از یک جایی به بعد که پستی و بلندی های مسیر خیلی زیاد می شد دوچرخه ها را کنار هم گذاشتیم و پیاده به سمت دریاچه رفتیم.
اندکی بعد از اسفالت جدا شدیم و مسیر بسیار بکر بود، طوری که رد چرخ ماشین هم پیدا نبود.
در واقع داشتیم مرز استان اردبیل و گیلان رو رکاب میزدیم، طوری که تا قسمتی از مسیر جاده و شهر های پایین دست مشخص بود.
به گله های گاو و گوسفند میرسیدیم و با سگ های گله مثل همیشه چالش داشتیم.