پناهگاه دارای حداقل امکانات لازم و کافی بود و فرصت برای پخت غذای ناهار یا خرید از بوفه همانجا امکان پذیر بود.
زمان حضور در پناهگاه به انجام بازی های مختلف گروهی نیز گذشت.
بیرون پناهگاه، نیمکت هایی برای نشستن و لذت بردن از طبیعت بکر وجود داشت و نمایی از تهران در انتهای یک دره بین دو کوه از آن بالا قابل مشاهده بود.
بعد از گرفتن عکس، با توجه به اصول هواشناسی و صلاحدید سرپرست گروه بخاطر احتمال بارش و رعد و برق در یک ساعت آینده،
صعود به قله انجام نشد و با همفکری تعدادی از اعضای با تجربه تصمیم بر این شد به سمت قله اسپیلت بجای قله کلکچال حرکت کنیم.
اندکی بعد از اسفالت جدا شدیم و مسیر بسیار بکر بود، طوری که رد چرخ ماشین هم پیدا نبود.
در واقع داشتیم مرز استان اردبیل و گیلان رو رکاب میزدیم، طوری که تا قسمتی از مسیر جاده و شهر های پایین دست مشخص بود.
به گله های گاو و گوسفند میرسیدیم و با سگ های گله مثل همیشه چالش داشتیم.
برنامه ی صعود به قله پرسون ،
از پیش برنامه های دماوند ۱۴۰۱ گروه کوهنوردی کوهساران ، و طبق تقویم نیم سال اول گروه برگزار شد.
وقتی هدف یه تقویم کوهنوردی ، صعود به قله ی دماوند باشه ،
اولین برنامه هم باید جایی باشه با چشم انداز دماوند!
که ابهت اش رو ببینی و بخوای که بجنگی!
که تلاش کنی و برسی به اون چشم انداز دور از دسترس و زیبا!
برای دورهمی یلدایی سال۱۴۰۰؛ کنار هم جمع شدیم تا لحظات خوبی را در اقامتگاه کوهستانی کلکچال کنار هم بگذرونیم.