بخش پنجم: توضیحات برنامه
مهم‌ترین جاذبه روستای ایگل تهران آبشار آن است که در انتهای دره ایگل جای گرفته است. این آبشار از دل سنگ‌ها و صخره‌ها بیرون می‌آید و در پایین دست خود حوضچه‌ای را تشکیل می‌دهد. آبشار ایگل در ادامه مسیر خود به‌صورت رودخانه جریان پیدا می‌کند و باغ‌های کشاورزی را آبیاری کرده و سپس وارد روستا می‌شود.برای رفتن به روستای ایگل و تماشای آبشار ایگل، جاده لواسانات به‌سمت اوشان فشم را در پیش بگیرید. در طول مسیر و نرسیده به روستای آهار تابلوی روستای ایگل را خواهید دید و سپس باید در جاده فرعی حرکت کنید تا به ایگل برسید،قرار ما برای رفتن به این آبشار زیبا ساعت۶:۱۵ صبح جلوی درب حافظ بود.ساعت۶:۲۵ تیم ما کامل شد و با ۱۶نفر ماشین حرکت کرد و ساعت۷:۴۵ رسیدیم به روستای ایگل و بچه هایی که با خودروی شخصی آمده بودند خودروی خود را کمی پایین تر از محل قرار با ما پارک کردند و پس از ملحق شدن آنها به ما سفر خود را شروع کردیم؛ لازم است بدانید که برای پارک خودرو در روستای ایگل ممکن است با کمبود جا شوید. راه‌ها و کوچه‌های ایگل تنگ و باریک است و هیچ پارکینگی نیز وجود ندارد، بنابراین بهتر است خودرو را بیرون از روستا پارک کنید. چراکه برای رفتن به پای آبشار حدود دو ساعت پیاده‌روی در مسیری کم شیب و نسبتا هموار پیش رو دارید.مسیر از همان ابتدا واقعا جذاب و دوست‌داشتنی بود، هوای خیلی خنک، صدای آب در تمامی مسیر کنار گوشمون بود. واقعا آرامش و سکوت عجیبی داشتیم که به شدت لذتبخش بود و فقط جون می‌داد برای مدیتیشن. در طول مسیر پیاده‌روی کل مسیر پر از درختان پاییزی با برگ های رنگارنگ بود که بدون شک از تماشای آن و چشم‌انداز اطراف همه به شدت لذت می‌بردیم.
با توجه به کوهستانی بودن روستای ایگل بهترین زمان سفر به آبشار ایگل اواخر بهار و اوایل تابستان است. در این ایام ایگل غرق در زیبایی می‌شود، از هوای مطبوع برخوردار است و چشم‌اندازهای باغ‌های سرسبز و پرمیوه آن چشم‌نوازی می‌کند.ولی در فصل پاییز هم این طبیعت بکر زیبایی فوق العاده ای را بوجود آورده بود.پس از حرکت از روستای ایگل به سمت آبشار در میانه راه در انتهای کوچه باغی نشستیم و صبحانه خوردیم و جلسه معارفه برگزار کردیم و پس از آن در ساعت۸:۳۰ پیمایش به سمت آبشار را شروع کردیم.
در مسیر باغ‌های میوه‌هایی چون گیلاس، گردو و سیب با برگهای خشک و رنگارنگ زیبایی فوق العاده ای به مسیر پیمایش داده بود.مسیر کوهپیمایی نیز مملو از گیاهان کوهی چون ریواس و پونه بود. وجود انبوه درختان، ایگل را در این فصل غرق در رنگارنگی کرده بود و منظره دلربایی را ایجاد کرده بود.ما در ساعت ۱۰:۴۰دقیقه به پای آبشار رسیدیم.در امتداد مسیر آنتن تقریبا قطع بود،کمی استراحت کردیم و عکس گرفتیم و بعد از تهیه ناهار گروهی خوشمزه کمی بازی کردیم،این سفر ما واقعا خنده‌دار بود و خیلی به همه خوش گذشت مثلا در زمان بازی دسته جمعی با وجود جر زدنهای یواشکی بچه ها بازی خیلی لذت بخش شده بود،یا در مسیر برگشت ما با یک گروه دیگری آشنا شدیم که از سر دوستی مقداری از آشی که روی آتش پخته بودند به ما دادن و در انتهای مسیر از آن آش خوردیم واقعا خوشمزه بود.
در ساعت۱۵ به سمت مینی‌بوس حرکت کردیم و ساعت ۵ به پایین کوه رسیدیم و بعد از کلی خوش و بش و خداحافظی به سمت تهران حرکت کردیم و در ساعت ۷به در حافظ رسیدیم.
