با توقف یک ساعته که در کنار دریاچه ارواح داشتیم، از خستگی راه کمی خلاص شدیم و پرقدرت و باانگیزه مسیر خود را از دل جنگل های سیسنگان ادامه دادیم ….
لمس شن های ساحل و قدم زدن بین موج هایی که بهت میرسیدن، بهترین پایانی که بود که میتوانستیم برای یک پیمایش ۳۰ کیلومتری در نظر بگیریم.
برنامه صعود به قله نقره سر طبق تقویم نیم سال دوم گروه در تاریخ 4/9/1401 برگزار شد. ساعت 6:56 برنامه را از رستوران باغ صفا در جاده هراز آغاز کردیم. ساعت 9:28 و بعد از گذشت شیب¬های زیاد، به چند کلبه (تلار) رسیدیم. ساعت 12 به یک تلار دیگر که در بالای آن “قله نقره سر” نوششته بود رسیدیم. هرچند قله کمی بالاتر قرار داشت. ساعت 14:41 به سمت پایین حرکت کردیم. ساعت 15:43 به اولین تلار و ساعت 17:55 به رستوران رسیدیم.
مردی که روی قله دیدیم گفت: شما بودید دیروز تو میدون امام با لباس کوهنوردی نشسته بودین؟
گفتیم: آره.
گفت: دیروز که دیدمتون با خودم گفتم “اگر امروز نرم کوه میمیرم.” پاشده بود اومده بود الوند.
مسیر را اشتباه رفتیم…
عده ای دوست نداشتن کسی از این مسیر تردد کند…
متوجه بوی گوگرد شدیم…
دوچرخه ها به سیم های برق گیر می کردند…