بعد از گرم کردن مخصوص، بار هارا تقسیم کردیم و شروع به حرکت کردیم و در یک خط پشت هم بالا رفتیم. هوای آنجا گرم بود و در این مسیر به ندرت و هرچند وقت یک بار درخت دیده می شد. توربین های بادی منجیل قابل رویت بود که به نوعی آن منطقه مرزی بود که نه خیلی سرسبز و نه خیلی خشک بود.  

 

قرار ما ساعت ۶ صبح در پارکینگ داراباد بود. هوا کاملا روشن و از نظر دما ملایم بود. با رسیدن بقیه اعضای گروه، ابتدا به معرفی یکدیگر پرداختیم و پس از گرم کردن بدن، راهی شدیم. اوایل مسیر، جاده صاف بود، اما پس از مدتی به مسیری شیب دار و سنگی رسیدیم. از همان ابتدا، شیب ملایمی وجود داشت که پس از چند دقیقه ما را به یک کافه رساند. از کنار کافه عبور کردیم و در مسیر عمومی کوهپیمایی به راه خود ادامه دادیم. در بخشی از مسیر، از روی یک پل آهنی که بر روی رودخانه قرار داشت گذشتیم. ساعت ۷:۳۰ به محل صبحانه رسیدیم. در مکانی زیبا و سرسبز زیر درختان، مشغول آماده سازی صبحانه شدیم. این کار به صورت تیمی انجام شد و پس از آن، راه خود را ادامه دادیم. در قسمت هایی از مسیر دورنمایی از شهر تهران نیز دیده می شد. در ادامه ی راه از کنار چند چشمه گذشتیم و چند بار نیز از عرض رودخانه عبور کردیم تا اینکه حدود ساعت ۹:۴۵ به کنار آبشار چال مگس رسیدیم…

چهارشنبه شب ساعت 23 و ۴۵ در خیابان بزرگمهر دور هم جمع شدیم و مینی بوس حرکت خودش رو شروع کرد. یک ساعتی رو با هم داخل مینی بوس وقت گذروندیم و بعد به توصیه سرپرست همگی داخل ماشین خوابیدیم تا برای پیمایش فردا انرژی کافی داشته باشیم، در طی مسیر چند باری از خواب بیدار شدم و هر بار که پرده جلوی پنجره مینی بوس رو کنار میزدم منظره ای منو محو خودش میکرد، از نیمه شب و درخشش ستاره ها تو اسمون بگیر و لحظه ی توقف ساعت ۴ برای نماز صبح و بعدش طلوع و دیدن قطره های بارون روی شیشه ی مینی بوس و مه و حرکت ابر ها و سبزی درخت ها همگی نمیذاشتن خواب طولانی بشه و چشم ها روی این مسیر بسته بمونه…

چهارشنبه شب ساعت 23:45 دقیقه از تهران (میدان آزادی) در قالب گروه های سه نفری با تاکسی بین شهری (ماکسیم) به سمت شهر رشت حرکت کردیم. در مسیر جاده بره سر- توتکابن در روستای توتکابن در پمپ بنزین خانی پیاده شدیم و پس از مدت کمی انتظار برای رسیدن نیسان ها و رسیدن سایر اعضای تیم، سوار نیسان شدیم و به سمت ابتدای مسیر حرکت کردیم. پس از خوردن صبحانه در هوای مطبوع و دلچسب و منظره زیبای بهاری، مراسم معارفه را پس از گرم کردن انجام داده و سپس با برداشتن کوله ها ساعت 8:30 شروع به حرکت کردیم. مسیر بسیار زیبا و با شیب مثبت را طی کردیم. در طول مسیر قطره های کوچک باران کم و بیش به صورتمان میخورد و باد سردی و پرقدرتی می وزید. حدود ساعت 10:14 به چشم اندازی بسیار زیبا رسیدیم که از بالا اشراف کاملی به جنگل های متراکم داشت. گروه مدتی را با دیدن این مناظر دلچسب سپری کرده و پس از خوردن تنقلات و آب و کمی استراحت و گرفتن عکس به مسیر خود ادامه داد.

در روز جمعه به تاریخ ۲۴ اسفند با همراهی گروهی پرانرژی، سفری به شهرستانک داشتیم. در ساعت 15/6 صبح دور هم جمع شدیم و به سمت مقصد حرکت کردیم. پس از رسیدن به مقصد و رد شدن از کوچه باغ های زیبا در ساعت ۹، اولین چیزی که توجه مان را جلب کرد آسمان تمیز و آبی، کوه های پوشیده از برف، هوای متعادل و مطبوع بود.

ساعت ۱۷ همگی دورهم جمع شدیم و حرکتمان را به سمت مبدا اول که ایستگاه ۲بود شروع کردیم، در طی مسیر با افزایش ارتفاع کل تهران رو می شد دید و هوا خیلی تمیز بود و آسمون آبی و منظره ی کل شهر چشم نواز بود، بین مسیر چون روزه دار بودیم توقف های کوتاه چند دقیقه ای داشتیم و ساعت ۱۷ و ۴۵ ایستگاه دو بودیم، با سرعت خوب اعضای گروه، دقیقا سر اذان مغرب و موقع افطار ساعت۱۸و ۲۵ به مقصد اول( ایستگاه۳) رسیدیم تا بچه ها روزشون را با افطاری مختصری باز کنند و ادامه مسیر رو طی کنیم، حال و هوای افطار تو کوه و این تجربه حس خیلی خوبی داشت و شنیدن صدای اذان  و همزمان دیدن کل شهر روح نواز بود

صعود به قله همواره برای عاشقان طبیعت، فرصتی ناب برای تجربه‌ی سکوت ارتفاعات و آزمودن استقامت روح و جسم است. این بار، با شوق و هیجانی وصف‌ناپذیر، قدم در مسیر قله‌ی چین کلاغ گذاشتیم؛ قله‌ای که هر گام بر فراز آن، داستانی از پیروزی بر خستگی و لذت از طبیعت را روایت می‌کرد.

طبق هماهنگی های انجام شده و روال برنامه همگی رأس ساعت ۰۶:۳۰ کنار ATM ابتدای مسیر توچال جمع شدیم و تا رسیدن کامل بچه ها ساعت ۰۷:۱۵ شروع به گرم کردن کردیم.
بعد از گرم کردن،بچه ها یکی یکی معارفه رو انجام دادن و شروع به حرکت کردیم.

صبح روز پنجشنبه پانزدهم آذر در محل قرار، میدان درکه جمع شدیم. صبح خود را با هوای پاک و خنک پاییزی شروع کردیم. برخی اعضای گروه با کمی تاخیر رسیدند. با جمع شدن گروه، شروع به گرم کردن و آمادگی برای حرکت کردیم. ساعت 7:30 به راه افتادیم. ساعت 8 پس قلعه را رد کردیم. پس از حدود یک ساعت پیمایش، توقفی داشتیم و اعضای گروه شروع به خوردن صبحانه کردند.

ساعت دوازده نیمه‌شب ده نفر از اعضای تیم درب ولیعصر دانشگاه امیرکبیر جمع شدند. مینی‌بوس تأخیر داشت و این فرصت را داد که معارفه‌ای انجام دهیم و خوش‌وبش کنیم. در این میان، باقی اعضا که کمی دیرتر رسیدند، به جمع اضافه شدند. برای گذراندن وقت، بازی هژ(!) که یکی از بچه‌ها اختراع کرده بود را امتحان کردیم.

سه‌شنبه شب ساعت ۸ قرار بود دور هم جمع شویم اما تا حرکت کنیم ساعت حدود ۸:۴۵ شده بود. برنامه با برنامه‌های مفرح شروع شد. ساعت ۱۱:۲۰ در یکی از مراکز رفاهی توقفی ۲۵ دقیقه‌ای داشتیم و پس از آن دوباره حرکت کرده و نهایتا ساعت ۸:۳۰ صبح به مهاباد رسیدیم. در ادامه وسایل خود را سوار دو مینی بوس کرده و برای صرف صبحانه حرکت کردیم. پس از تهیه‌ی وسایل لازم برای صبحانه توسط افراد، ساعت حدود ۱۰:۲۰ توانستیم کنار سد مهاباد صبحانه‌ی گروهی را داشته باشیم. ساعت ۱۱:۲۰ وسایل خود را از کنار سد جمع کرده و به سمت غار سهولان با مینی‌بوس‌ها به راه افتادیم. پس از تهیه‌ی بلیط و بازدید از غار، گروه گروه سوار قایق شده و در غار گشت زدیم و از زیبایی‌های آن لذت بردیم.

بعد از گرم کردن مخصوص، بار هارا تقسیم کردیم و شروع به حرکت کردیم و در یک خط پشت هم بالا رفتیم. هوای آنجا گرم بود و در این مسیر به ندرت و هرچند وقت یک بار درخت دیده می شد. توربین های بادی منجیل قابل رویت بود که به نوعی آن منطقه مرزی بود که نه خیلی سرسبز و نه خیلی خشک بود.  

 

چهارشنبه شب ساعت 23:45 دقیقه از تهران (میدان آزادی) در قالب گروه های سه نفری با تاکسی بین شهری (ماکسیم) به سمت شهر رشت حرکت کردیم. در مسیر جاده بره سر- توتکابن در روستای توتکابن در پمپ بنزین خانی پیاده شدیم و پس از مدت کمی انتظار برای رسیدن نیسان ها و رسیدن سایر اعضای تیم، سوار نیسان شدیم و به سمت ابتدای مسیر حرکت کردیم. پس از خوردن صبحانه در هوای مطبوع و دلچسب و منظره زیبای بهاری، مراسم معارفه را پس از گرم کردن انجام داده و سپس با برداشتن کوله ها ساعت 8:30 شروع به حرکت کردیم. مسیر بسیار زیبا و با شیب مثبت را طی کردیم. در طول مسیر قطره های کوچک باران کم و بیش به صورتمان میخورد و باد سردی و پرقدرتی می وزید. حدود ساعت 10:14 به چشم اندازی بسیار زیبا رسیدیم که از بالا اشراف کاملی به جنگل های متراکم داشت. گروه مدتی را با دیدن این مناظر دلچسب سپری کرده و پس از خوردن تنقلات و آب و کمی استراحت و گرفتن عکس به مسیر خود ادامه داد.

ساعت ۹ و نیم شب روز سه شنبه، ۷ اسفند ماه، پس از جمع شدن تمام اعضا در ترمینال جنوب، سوار اتوبوس شدیم و به راه افتادیم.
پس از یک خواب طولانی که مارا برای شروع سفر آماده می کرد، صبح در اتوبوس بیدار شدیم.
ساعت ۷ و نیم بود که سر سبزی های دزفول کم کم از پنجره های اتوبوس خود را نمایان کردند و دیدن مراتع و تالاب ها میان چمنزار ها چشمانمان را برای دیدن مناظر زیبا پرتوقع کرد.

حوالی ساعت 4:30 صبح بود که کم کم بچه های برنامه در جلوی در خیابان بزرگمهر جمع شدند و با گذشت زمان به تعداد آن ها افزوده میشد. در ساعت 5 صبح راننده میدل باس به محل رسید و بچه ها با گذاشتن وسایل هایشان در داخل میدل باس، سوار آن شده و مسرور از این که در انتظار یک برنامه مهیج بودند، برنامه خود را آغاز کردند. 

تیم متشکل از 15 نفر سوار بر مینیبوس آقای باقری به سمت روستای کردیچال حرکت کرد.

حدود ساعت 6:30 صبح به روستای کردیچال رسیدیم و به علت داشتن زمان کافی دقایقی را در مینیبوس خوابیدیم.

ساعت 7:00 ، تیم پس از گرم کردن عضلات شروع به حرکت کرد. در ابتدای مسیر گروه پس از حرکت در جاده سمت چپ رودخانه متوجه شد که رودخانه از میانه جاده عبور کرده است وامکان گذشتن از آن بدون به آب زدن ممکن نیست. در نتیجه مجبور به برگشت و حرکت به سمت بالا دست برای پیدا کردن پل شد.

توضیحات برنامه بعد از تلاش‌های سرپرست برای هماهنگی مینی‌بوس، بالاخره برنامه بعد از یک هفته تأخیر برگزار شد و 00:30 بامداد 5 شنبه کنار درب ولیعصر جمع شدیم. تا ماشین بیاد برای اینکه سرگرم بشیم و موتورهامون راه بیفته، یک گوشه که نه 🙂 تقریباً یک جایی همون وسطا زیرانداز...

بخش پنجم: توضیحات برنامه  مطابق قرار قبلی ساعت 22:45همگی ابتدای خیابان بزرگمهر جمع شدیم وسیله نقلیه (مینی بوس) راس ساعت مقرر در محل حاضر بود. کوله ها به وسیله طناب در بالای مینی بوس قرار گرفت. به دلیل تاخیر برخی از افراد گروه، حرکت از تهران به 23:45 تعویق افتاد. دو...

بخش پنجم: توضیحات برنامه در ساعت ۱۲ شب قرار بود همگی در ابتدای خیابان بزرگمهر جمع شویم. یکی یکی دوستان همه آمدند و سپس از دور مینی بوس آقای باقری مشاهده شد و به ما انتظار سفری بلند و آروم و بامزه را میداد. با کمک آقای باقری و چند تا از بچه‌ها کوله‌ها در بالای مینی‌بوس...

بخش پنجم: توضیحات برنامه روز اول:ساعت 00:00 قرار بود حرکت کنیم، اما طبق معمول، تأخیر در سفرهای گروهی اجتنابناپذیر است. اتوبوس راس ساعت آمد اما تا ساعت 12:20 هنوز موفق به حرکت نشده بودیم. با کمی صبر و تحمل، در ساعت12:30 به دلیل تأخیر دو نفر از اعضای گروه، بالاخره سفر...